Casper is 19 jaar en had een sabbatjaar om daarna te beginnen aan een toneelopleiding op het KASK.
‘Ik heb het geprobeerd mijn sabbatjaar te vullen met projecten en cultuur in het algemeen. Ik was op zoek naar een nieuw (theater) project om mee te werken. Mijn vader heeft samengewerkt met Stefan. Ik heb mijn situatie en vraag uitgelegd aan Stefan, waarop Stefan zei: “Kom maar af!”
‘Ik heb gekozen voor theater en dat verder te zetten. Op mijn 15e was ik een stuk gaan kijken en ik was daar van aangedaan. Die avond ging ik slapen en ik had erover gedroomd alsof ik daar was. Een heel levendige droom. Toen had ik beslist: ik wil dat ook kunnen, ik wil mensen ook kunnen laten dromen. Alle problemen weg voor even.’
Bij HETGEVOLG heb ik geleerd wat Stefan altijd zegt: om achter het muurtje kijken, je niet op het eerste zicht te baseren.
‘Hoe hier gewerkt wordt, hartigheid, meer realiteit en mensen die in kwetsbare situaties leven niet betuttelen. Zo ben ik ook voor mezelf echt terug opzoek gegaan naar de essentie van theater: elk verhaal mogen en kunnen vertellen.’