Wat krijg je als je twee sociaal-artistieke gezelschappen bij elkaar brengt rond thema’s die dicht op hun vel zitten? Zoals bijvoorbeeld ‘leven van een vervangingsinkomen’? Wat doet dat met een mens, van de ene op de andere dag aan de andere kant van de lijn te moeten staan?
Mensen die van een vervangingsinkomen leven, voelen zich vaak schuldig, uitgesloten, verdrongen, niet ‘volwaardig’ tot zelfs geviseerd. Ligt de verantwoordelijkheid van dit minderwaardigheidsgevoel bij henzelf of in de samenleving?
Deze confronterende realiteit brengen de Tartaren en de Dunne Vellekes van HETGEVOLG op artistieke wijze tot leven.
