Farzad Faizi is 21 jaar en is Hartenspeler bij HETGEVOLG. Een aantal jaar geleden kwam hij alleen te voet van Afghanistan naar België.
‘Wij zijn allemaal mensen. Ons bloed heeft dezelfde kleur, alleen onze huidskleur is verschillend. Het maakt niet uit uit welk land je komt. Sommige mensen zeggen: “hij is een immigrant.” Dat maakt mij heel verdrietig. Als ik theater speel, geeft iedereen een applaus omdat ik dan een acteur ben. Dan denkt niemand: “Dat is een immigrant.”
Stefan is voor mij zoals een vader in een familie. HETGEVOLG is een stuk van mijn huis. Ik voel me vrij in HETGEVOLG. Ik kan hier vertellen over alles, over mijn verhaal, mijn moeilijke tijd … door Stefan. Stefan zegt: “Farzad, je kan het. Je mag niet stoppen, je moet blijven gaan. Als dat je dromen zijn, dan moet je voor je dromen gaan. Je mag niet stoppen.” Door Stefan krijg ik energie. Het zit in mijn bloed om door te blijven gaan. HETGEVOLG zit in mijn hart nu.
Ik ben veel veranderd. Vroeger zat ik vol woede. Ik sloeg tegen muren van boosheid en verdriet. Maar nu ben ik rustig. Vroeger zat alles vast in mij. Ik verstopte alles in mijn hart en vertelde niks tegen mensen. Iedereen vroeg aan mij: “Waarom ben je zo verdrietig?” Ik zei dan: “Er is niks.”
Wanneer ik in HETGEVOLG ben gekomen, heb ik mijn hart geopend.
Nu ben ik aan het vechten tegen mijn pijn. Zodat ik mijn weg kan leegmaken van pijn, van alles, niets of niemand kan er nog tussen komen. Ik blijf dromen en ik blijf gaan.
Als ik ooit een grote acteur ben geworden en in een film speel, kan ik aan mijn moeder laten zien: “hier is jouw zoon.”’