Ernest Claes schreef in 1939 de novelle “De moeder en de drie soldaten”. In de hedendaagse toneelbewerking van Stefan Perceval voor HETGEVOLG, speelt actrice Mieke De Groote.
Het stuk van Ernest Claes speelt zich af in de Kempen tijdens de Eerste Wereldoorlog. Een vrouw wordt door de plaatselijke veldwachter verplicht onderdak te bieden aan drie gewonde Duitse soldaten. Dat kan ze maar moeilijk verteren. Op hetzelfde ogenblik lopen haar eigen zonen aan het front immers levensgevaar omwille van Duitse soldaten.
Het stuk gaat niet over oorlog, maar over ontheemding. Al snel wordt duidelijk dat de invalide Duitse soldaten hun moeders even hard missen als de Kempense moeder haar zonen mist. Ze hebben dezelfde wensen, verlangens en angsten. Dat zijn universele begrippen.
Stefan Perceval laat in zijn versie vluchtelingen aan het woord. Dat is een goede vondst van hem en een perfecte manier om het stuk actueel te maken.
Vier jonge mannen komen in de voorstelling aan het woord die enkele jaren geleden uit Afghanistan vluchtten en in Turnhout terechtkwamen. Hun verhalen zijn schrijnend.
Hoe zijn hun getuigenissen verwerkt in het stuk?
“Hun verhalen zijn heel authentiek. Stefan heeft hun gevraagd wat ze hun moeder zouden vertellen als ze nu bij hen was. Hun antwoorden waren zo aangrijpend dat ze bijna integraal gebruikt konden worden.”
Het is een voorrecht om met hen het podium te mogen delen.
“En zij hebben er zelf ook veel aan. HETGEVOLG heeft hen geholpen een nieuw leven op te bouwen. Farzad Faizi verwoordt het heel mooi: ‘Toen ik hier aankwam was ik een immigrant, maar sinds ik bij HETGEVOLG speel, ben ik een acteur.’”