Chris

Chris

Wat ze in HETGEVOLG doen, daar heb ik een enorme bewondering voor. Dat is titanenwerk.

Haar vijftig jaar actrice-zijn heeft Chris Lomme in HETGEVOLG gevierd, middenin de tournee van Madame Rosa.
“Samen met mijn collega’s.”
Zo noemt ze hen, onze Hartenspelers. En ook: “Authentieke vriendinnen waarvoor ik een heel groot respect heb.”

“We zijn voor het eerst beginnen repeteren in Destelheide. Daar hebben we, de Hartenspelers en ik, elkaar beter leren kennen, de teksten bekeken, samen gezocht hoe we dat in scène kunnen zetten. En daar heb ik voor het eerst hun verhalen gehoord. Daar word je stil van.”

“Wat ze in HETGEVOLG doen, daar heb ik een enorme bewondering voor. Dat is titanenwerk.”

“Die verwevenheid van hun realistisch verhaal en mijn ‘gespeeld’ verhaal, de verwevenheid van zogenaamde professionele acteurs (ikzelf en Marit Stocker) en niet- professionele acteurs vind ik fantastisch.

En ja: we zijn allemaal collega’s.
En ja: we zien mekaar allemaal doodgraag, dat is ongelooflijk.
En ja: ik zeg ‘zogenaamde’ professionele acteurs. Want weet je, dat acteren, dat ‘spelen’ – zij hoeven dat niet te spelen. Ze bestaan gewoon en dat is zo magistraal. Bovendien: dat spelen van acteurs moet je in het juiste perspectief plaatsen. Hoe minder je ‘speelt’, hoe meer ‘naturel’ je bent, hoe beter. Dat geldt na vijftig jaar voor mij nog altijd.”

“Zij hoeven niet te spelen.
Ze bestaan gewoon en dat is zo magistraal.”

Stefan  is daar heel, heel, heel goed in, om de Hartenspelers te begeleiden. Het is een kunde om ù tegen te zeggen. En het publiek is telkens opnieuw geraakt, dat voel je tot op de scène. Het is doodstil in de zaal.”

Hoe zij de samenwerking met de Hartenspelers zou omschrijven?

“Warmte, tederheid, vriendschap.
En heel veel respect. Die mensen vertellen hun leven, hé. Ik weet niet of ik dat zou kunnen, wat zij telkens presteren. Zo vertelt er iemand dat ze verkracht is geweest. Iedere keer opnieuw komt mijn haar naar omhoog. Dat zij dat telkens opnieuw durven te vertellen.”

“Wat ze in HETGEVOLG doen, daar heb ik een enorme bewondering voor.
Dat is een titanenwerk.
Ik praat daar zo veel mogelijk over, ook in interviews.

Ik wil mij opwerpen als ambassadrice voor hetgeen ze daar allemaal verwezenlijken.
Maar vooral wil ik dat zoveel mogelijk mensen naar hun voorstellingen gaan kijken. Zodat ze zouden weten wat er in onze samenleving allemaal gebeurt, want de meeste mensen hebben daar geen flauw benul van.

En als mijn naam er iets kan toe doen, zodat we meer publiek kunnen bereiken, dan doe ik dat vanuit heel mijn hart en uit volle overtuiging.
En ja, ik broed al op een tweede stuk.
Samen met hen, vanzelfsprekend.”