“het jonge meisje van 70 jaar…”
Ze vergeet stilaan wanneer het maandag of dinsdag is.
Ze kijkt door het gekrakeleerde glas van de commode in haar slaapkamer en ziet een meisje van 17 jaar.
Een meisje dat verliefd is en wil dansen door haar dromen.
Maar er zijn altijd weer die stemmen.
In haar hoofd.
Ze kloppen op de deur van haar hart.
Ze willen haar dood.
Bang is ze niet.
Ook al lijkt ze alleen, ze voert een leger aan.
Een leger van herinneringen, galopperend op glazen paarden in een kristallen nacht.
Ze is klaar voor de ultieme liefde waar ze al heel haar leven op wacht.
Ze is Julia.
Dat denkt ze toch.
Dat zeggen ze haar ook.
Ze is Julia.
Het jonge meisje van 70 jaar…
