Het uitgangspunt is experimenteren met audiodescriptie: de voorstelling verdiept zich in het beschrijven van dans en wil van die beschrijving zelf een esthetische ervaring maken zodat beweging ook toegankelijk wordt voor mensen die slechtziend of blind zijn.

Hoe luister je naar beweging? Hoe kan taal geïnterpreteerd worden als bewegingsvorm? 

The Isomo Project II  zet in op nieuwe visuele woordenschat voor de omschrijving van de beweging, dans en diverse lichamen. Samen met dansers Hernán Mancebo, Saïd Gharbi, Anya Senognoeva, en muzikanten Kobe Proesmans en Aarich Jespers zet de voorstelling de zintuigen op scherp en worden verschillende manieren van visuele en auditieve perceptie afgetast.